वेदान्त ज्ञानयोगया छता कचा ख। थुकिया मू स्त्रोत उपनिषद ख गुकियात वेद ग्रंथ व अरण्यक ग्रंथतयेगु सारया रुपय् कायेगु या। वेदान्तया स्वंगु मू कचा दु: अद्वैत वेदांत, विशिष्ट अद्वैत व द्वैत। आदि शंकराचार्य, रामानुज व श्री मध्वाचार्य क्रमश: थ्व स्वंगु शाखातयेगु प्रवर्तक ख। थ्व नापं ज्ञानयोगया मेमेगु यक्व कचा दु। थ्व कचात थःथःगु प्रवर्तकतयेगु नामं नांजा दसु: भास्कर, वल्लभ, चैतन्य, निम्बारक, वाचस्पति मिश्र, सुरेश्वर, व विज्ञान भिक्षु। आधुनिक कालय् मू वेदांतीइ रामकृष्ण परमहंस, स्वामी विवेकानन्द, अरविंद घोष, स्वामी शिवानंद व रमण महर्षि यक्व नांजा। थुपिं आधुनिक विचारकतयेसं अद्वैत वेदान्त शाखाया प्रतिनिधित्व या। मेमेपिं वेदान्तया प्रवर्तकतयेसं नं थःगु ने विचाः भारतय् प्रचारित यासां भारत स्वया पिने म्हो हे जक्क नांजा। ऐतिहासिक रुपं सुं गुरु आचार्य जुइत वेदान्तया सफूलि टीका वा भाष्य च्वयेमा। थ्व सफूलि स्वंगु मू सफू ला उपनिषद, भगवद गीता, व ब्रह्मसूत्र। तदनुसार आदि शंकराचार्य, रामानुज व मध्वाचार्य स्वम्हं हे थ्व स्वंगु सफूलि विशिष्ट रचना ब्युगु दु।
