थेरीगाथाबुद्ध धर्मया महाग्रन्थ त्रिपिटकया सुत्तपिटकया खुद्दकनिकायया छगू खण्ड ख। खण्डय् थेर (थकाली वा जेथापिं) भिक्षुणीतेसं च्वयातःगु ७३पू चिनाखँ १६गू निपातय् स्वथनातःगु दु। थेरीगाथा त्रिपिटकया छगू मू खण्ड जक्क मखुसें मानव इतिहासया नं छगू महत्त्वपूर्ण दसु ख। प्राचीन मानव इतिहासय् मिसाच्वमितेसं रचना यानातःगु अति विरल साहित्यया थ्व छगू उदाहरणीय दसु ख। थ्व गाथाय् बुद्धकालीन धर्मय् मिजं व मिसातेगु दथुइ प्रज्ञा कायेगु क्षमता भिन्न मजूगु धकाः ब्वयातःगु दु। प्राचीन रुढीवादी चिन्तन दूगु समाजय् थ्व छगू तसकं उदार विचारय् आधारित चिनाखँमुना खः धैगु विज्ञतेगु मत दु। थेरीगाथाय् दुथ्याःगु चिनाखँ च्वपिं च्वमित समाजया विभिन्न वर्गं वःपिं धैगु खं सीकेछिं। थ्व गाथाय् मचा सीम्ह मां (थे गा ६.१ व ६.२), भिक्षुणी जूम्ह न्हापाम्ह वेश्या (थे गा ५.२), भिक्षुणी जुइन्ह्यः तःमिम्ह मिसा (थे गा ६.५), बुद्धया चिरिमां महापजापति गोतमी (थे गा ६.६) आदिपिनिगु चिनाखँ संकलित दु।
