मंगलसुत्र
| विनय पिटक | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| सुत्त पिटक | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| अभिधम्म पिटक | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
मंगलसुत्र वा मंगलसुत्त बुद्ध धर्मया तिपिटक ग्रन्थया खुद्दकनिकायया छपू सुत्र ख।
भाय्हिला
[सम्पादन]तिपिटक (मूल) >खुद्दकनिकाय > चूल्लवग्गो > मंगलसुत्त
यंमंगलं द्वादसही चिन्तयिंसु सदेवका
सोत्थानं नाधिगच्छन्ति अट्ठतिंसञ्चमंगलं ।।
यात चिन्तन झिंनिदँतक देवता व मनुष्यया
थ्यंकेमफुत निष्कर्यय् स्वस्ति मंगल छु खः? धका ।
देसितंदेवदेवेन सब्बपापविनाशनं
सब्बलोकहितत्थाय मंगलं तं भणाम हे ।।
कना विज्यागु देवादिपिन्त स्वीच्यागूगु थ्व मंगल
ब्वनेनु झीनं मंगलसुत्र दक्वलोक हित यायेत
ब्वनेनु झीनं मंगलसुत्र दक्वपाप विनाश यायेत
एवं मे सुतं – एकं समयं भगवा सावत्थियं विहरति जेतवने अनाथपिण्डिकस्स आरामे। अथ खो अञ्ञतरा देवता अभिक्कन्ताय रत्तिया अभिक्कन्तवण्णा केवलकप्पं जेतवनं ओभासेत्वा येन भगवा तेनुपसङ्कमि; उपसङ्कमित्वा भगवन्तं अभिवादेत्वा एकमन्तं अट्ठासि। एकमन्तं ठिता खो सा देवता भगवन्तं गाथाय अज्झभासि –
जिं थथे न्यना - छगू समयस वसपोल भगवान बुद्ध श्रावस्तीया अनाथपिण्डिकया विहारे जेतवने च्वना विज्यावले । छम्ह देवता मध्ये चान्हय् उगु विहारय् क्वहाँ वल । जेतवन विहार छगूलिंले झल्लमल्ल नं जः खल । उम्ह देवता भगवानया न्ह्योने वया अभिवादन यात । थुलि याना उम्ह देवता छगू सिथय् लाक्क दँ वन । कना विज्याःगु खः थुगु गाथा उम्ह दना च्वँम्ह देवतायात।
बहू देवा मनुस्सा च, मङ्गलानि अचिन्तयुं।
आकङ्खमाना सोत्थानं, ब्रूहि मङ्गलमुत्तमं॥
आपालं देव मनुष्यपिनि, चिन्तन याःगु थ्व मंगलया
स्वस्ति थुइकेगु इच्छा याना, कना विज्याहुँ - थ्व मंगल छु ?
असेवना च बालानं, पण्डितानञ्च सेवना।
पूजा च पूजनेय्यानं, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
मयायेगु संगत मूर्खतयेगु, बरूयायेगु पण्डितया
पूजायायेगु पूजनीयपिन्त, थ्वहे उत्तम मंगल
पतिरूपदेसवासो च, पुब्बे च कतपुञ्ञता।
अत्तसम्मापणिधि च, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
वासयायेगु अनुकूल देशय्, पुण्य दइगु न्हापान्हापाया
थःतसम्येकमार्गय् घ्वायेगु, थ्वहे उत्तम मंगल
बाहुसच्चञ्च सिप्पञ्च, विनयो च सुसिक्खितो।
सुभासिता च या वाचा, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
बहुश्रुतजुया च्वनेगु, शिल्पविद्या नं दयेकेगु
शिक्षितजुइगु विनयस, सुभाषित वचन ल्हायेगु
मातापितु उपट्ठानं, पुत्तदारस्स सङ्गहो।
अनाकुला च कम्मन्ता, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
माँअबुया सेवा यायेगु, पुत्रादि पालेयायेगु
मयायेगु ब्याकुल जुइगु ज्या, थ्वहे उत्तम मंगल ।
दानञ्च धम्मचरिया च, ञातकानञ्च सङ्गहो।
अनवज्जानि कम्मानि, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
दान व धर्मचर्या यायेगु, मिलाप ज्ञाति वन्धुपिं
दोषपूर्ण ज्याःमयायेगु, थ्वहे उत्तम मंगल ।
आरती विरती पापा, मज्जपाना च संयमो।
अप्पमादो च धम्मेसु, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
पापकर्मं तापाना च्वनेगु, मद्यपान मयायेगु नं,
धर्मयायेगु होशय् च्वना, थ्वहे उत्तम मंगल ।
गारवो च निवातो च, सन्तुट्ठि च कतञ्ञुता।
कालेन धम्मस्सवनं, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
गौरव तयेगु, विनम्र जुइगु, सन्तुष्ट व कृतज्ञता
इलेब्यले धर्म न्यनेगु थ्वहे उत्तम मंगल ।
खन्ती च सोवचस्सता, समणानञ्च दस्सनं।
कालेन धम्मसाकच्छा, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
क्षात्निवान्, आज्ञाकारी, श्रमणपिनिगु दर्शन
इलेब्यले धर्म छलफल, थ्वहे उत्तम मंगल
तपो च ब्रह्मचरियञ्च, अरियसच्चान दस्सनं।
निब्बानसच्छिकिरिया च, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
तपस्या व ब्रम्हचर्य्य पालना याना च्वनेगु
चतुरार्य सत्य खनेगु, निर्वाण पद थ्यंकेगु
फुट्ठस्स लोकधम्मेहि, चित्तं यस्स न कम्पति।
असोकं विरजं खेमं, एतं मङ्गलमुत्तमं॥
मखाइगु चित्त भतिचानं अष्टलोक धर्मपाखेँ
शोक मदइगु, क्लेश मदइगु, शान्तिभाव दयाच्वनिगु
एतादिसानि कत्वान, सब्बत्थमपराजिता।
सब्बत्थ सोत्थिं गच्छन्ति, तं तेसं मङ्गलमुत्तम॥
न्यंकभनं जुइ अपराजिता, थुगुधर्मय् च्वना च्वँसा
न्यंकभनं स्वस्ति जुइ न्हा, थ्वहे उत्तम मंगल ।