नेपाललिपि
प्राचीन व मध्यकालीन नेपालय् छ्यलातःगु लिपियात नेपाललिपि धाइ। थ्व लिपि ब्राम्हि लिपिं बुया वया नेपालय् विकशित जूगु व नेपाःया च्वयेगु पहः काःगु लिपित ला। वर्तमान नेपालय् दकलय् चलनचल्तीइ दूगु देवनागरी लिपि धाःसा थ्व पुचलय् मला। प्राचीन निसें मध्यकालीन नेपालय् थ्व लिपितयेगु यक्व छ्येलेज्या जुगु खने दु। व ईलय् च्वयातःगु शिलालेख, सफू, ताम्रपत्र, ताडपत्र आदिइ थ्व लिपित छ्यलातःगु खनेदु। थ्व लिपिं आपालं संस्कृत, पुलां नेवा व नेपालभाषाया च्वखँ च्वयातःगु दु। थ्व लिपित वर्तमान कालय् प्रायः लोप जुइ धुंकल। थ्व लिपितेत म्वाकेगु कुतः धाःस जुया च्वंगु दु। नेपाललिपिया छुं लिपिइ पत्रिका पिकायेगु, सफू पिकायेगु व थुकिगु कम्प्युटर फन्ट देकेगु ज्या जुइ धुंकुगु दु। छुं लिपिया युनिकोड नं दयेकिगु ज्या जुयाच्वंगु दु।
विकासक्रम[सम्पादन]
नेपाललिपि ब्राह्मि लिपिं बुयावःगु गुप्तलिपिया कचा लिपि ख। समय नापं थ्व लिपिइ थीथी परिवर्तन वल। थ्व लिपिया थीथी शैलीतेत नं "लिपि" हे धैगु या। विशेष रुपं थ्व लिपिया छ्यं पाःगु खनेदु। थ्व लिपिया कलात्मक रुपयात रञ्जना लिपि धाइ। थ्व लिपिया दकलय् प्रचलनय् वःगु रुपयात प्रचलित लिपि धाइ।
- ब्राम्हि लिपि (सकल दक्षिण एसियाली लिपिया मालिपि)
- गुप्त लिपि
- गोलम्वः लिपि
- भुजिंम्वः लिपि
- हिंम्वः लिपि
- लितुम्वः लिपि
- कुंम्वः लिपि
- पाचुम्वः लिपि
- क्वँय्म्वः लिपि