लि बाइ

लि बाइ
लियाङ्ग काइ(११४० निसें १२१०)या किपा गुकिलि लि बाइजुं चिनाखँ हालादिगु क्यनातःगु दु
बूगु	701 Sui Ye, Tang China
मदूगु	762 Dangtu
ज्या	चिनाखँमि
राष्ट्रियता	चिनिया
कालखण्ड	ताङ्ग राजवंश

लि बाइ
Chinese name
Chinese	李白
Transcriptions Mandarin - Hanyu Pinyin Lǐ Bái, Lǐ Bó - Wade–Giles Li Pai, Li Po Min - Hokkien POJ Lí Peh, Lí Biak Wu - Shanghainese romanization Lij Baq Cantonese (Yue) - Jyutping Lei5 Baak6 Middle Chinese - Middle Chinese Ljɨ Bɐk, or Lǐ Bhæk
Vietnamese name
Vietnamese	Lý Bạch
Korean name
Hangul	이백
Hanja	李白
Transcriptions - McCune- Reischauer I Baek
Japanese name
Kanji	李白
Hiragana	りはく
Transcriptions - Romanization Ri Haku

लि बाइ (मे १९, ७०१ - नोभेम्बर ३०, ७६२) वा "ताइबाई" चीनय् ताङ्ग राजवंशकालीन छम्ह चिनाखँमि खः। वय्कःया पैतृक छेँ लोङ्गशी चेङ्गजी (वर्तमान जिङ्गनिङ्ग, गान्सु प्रान्तया दक्षिण पश्चिम)य् ला। वय्कः हान राजवंशया सेनापति लि गुआङ्ग, लि हाओ, जिलियाङ्गया जुजु वुझाओया वंशज व लि व ताङ्ग वंशया जुजुतेगु थः ला।

वय्कःया द्वछि चिनाखँ वर्तमानय् लुप्त जुइधुंकूगु दु। ताङ्ग राजवंशय् लि बाइया चिनाखँतेत यिन फानया ७५३या सफू "हेयू यिङ्गलिङ्ग संग्रह"य् मुंकातःगु। वय्कःया चिनाखँज्याय् अद्वितीय व समृद्ध कल्पना, राजसी व मतिनाया शैली, कलात्मक अवधारणा खनेदु। वय्कलं अनियन्त्रित भावनातेत व्यक्त यायेत अतिशयोक्ति व रूपक, प्राकृतिक व सुन्दर खँग्वः व खँत्याः/खँपुचः छ्यलादीगु या। वय्कःया चिनाखँ सहज रुपं लः थें बाहा वनि धका धयातःगु दु। वय्कःया चिनाखँ ब्वनिगु परम्पराया इतिहास द्वछि दँ स्वया ताःहाकः जु। वय्कःया यक्व चिनाखँ चिनिया साहित्यय् शास्त्रीय कलाया कथं कायेगु या। किङ्ग राजवंशया झाओ यीं धयादीगु दु कि: "लि व दुया चिनाखँ द्वलंद्व मनूतेगु म्हूतुं जूगु दु।"। चिनाखँया ख्यलय् लि बाईया कलात्मक उपलब्धितेत चिनिया मतिनाविधा/रोमान्तिक चिनाखँया शिखरया रुपय् कायेगु या। यिन फानया सफूलि खण्ड १६१ निसें १८५तक सकल ताङ्ग चिनाखँतेत मुंकातःगु दु।

स्वयादिसँ

• चिनाखँ