संस्कृत
| संस्कृत | |
|---|---|
इण्डोयोरोपियन् भाय् परिवार
| |
| भाषा कोड | |
| ISO 639-1 | sa |
| ISO 639-2 | san |
| ISO 639-3 | san |
संस्कृत । संस्कृतम् (IPA: [ˈsɐ̃skr̩tɐm] ( शृणु)) जगतयाउ अतिप्राचीन व समृद्ध शास्त्रीय भाषा ख। भारती, सुरभारती, अमरभारती, अमरवाणी, सुरवाणी, गीर्वाणवाणी, गीर्वाणी, देववाणी, देवभाषा, संस्कृतावाक्, दैवीवाक्, इत्यादि नामँ न प्रसिद्ध जु। थ्व भाय् इण्डोयोरोपियन् भाय् परिवारयागु इण्डोआर्यन् कचाय् ला:। थ्व भासय् हिन्दू धर्म, बुद्ध धर्म व जैन धर्मया यक्व धार्मिक ग्रन्थ च्वयातःगु दु।
संस्कृत भाषां च्वयात:गु लेख:-
सङ्गीतम् इत्येषा कला शब्दैः नादैः शक्त्या च सञ्चाल्यमाना सहजा क्रिया । भावः लयः मेलनं माधुर्यं च उत्तमसङ्गीतस्य मूलन्यासाः भवन्ति । सङ्गीतं मनसि उद्भूयमाना सहजा क्रिया । अतः केनापि नादेन विना अपि मनसि एव सङ्गीतस्य अनुभूतिं कर्तुं समर्थाः मानवाः । यदा एषा क्रिया शास्त्रीशैल्या वाद्यपरिकरैः विशेषकौशलेन प्रदर्शिता भवति तस्याः सङ्गीतकला इति व्यवहारः । सङ्गीतस्य मूलं वेदाः एव । ऋग्वेदादिषु मन्त्राः सस्वराः एव । सङ्गीतं तु स्वरेणनिबद्धम् एव । गानं तु मानवस्य भाषणम् इव स्वाभाविकं भवति । अतः मानवः कदारभ्य गातुम् आरब्धवान् इति निर्णयः दुस्साध्यः एव । किन्तु बहोः कालात् अनन्तरम् अस्य व्यवस्थितं रूपं प्राप्तम् अस्ति । यदा स्वरस्य लयस्य च व्यवस्थितं धारणं भवति तदा कलायाः प्रादुर्भावः भवति ।
संस्कृत आख:
[सम्पादन]मा आख:
[सम्पादन]| आख: | प् | आइ पि ए(IPA) | !) |
|---|---|---|---|
| अ | प | /ɐ/ or /ə/ | |
| आ | पा | /ɑː/ ) | |
| इ | पि | /i/ | |
| ई | पी | /iː/ | |
| उ | पु | /u/ | |
| ऊ | पू | /uː/ | |
| ऋ | पृ | /r̩/ | |
| ॠ | पॄ | /r̩ː/ | |
| ऌ | पॢ | /l̩/ | |
| ॡ | पॣ | /l̩ː/ | |
| ए | पे | /eː/ | |
| ऐ | पै | /əi/ | |
| ओ | पो | /oː/ | |
| औ | पौ | /əu/ |
संस्कृत ग्रन्थ व ग्रन्थकार
[सम्पादन]चारुदत्त भास
प्रतिमानाटकम् भास
ब्रह्मस्फुटसिद्धान्त - ब्रह्मगुप्त
मध्यमव्यायोग भास
व्याकरणमहाभाष्य - पतंजलि
साहित्य दर्पण - विश्वनाथ कविराज